آسیبشناسی استئوکندریت دیسکان (Osteochondritis dissecans - OCD) آرنج بهطور عمده در جمعیت نوجوانان ورزشکار تشخیص داده میشود و نادر است.
علل و مکانیزمهای معمول آسیب:
- OCD آرنج میتواند در تمامی ورزشها رخ دهد، اما در بیسبال و ژیمناستیک شایعتر است.
- بیسبال: به علت بار واروس مکرر (repetitive valgus load) در آرنج هنگام پرتاب، در دست غالب رخ میدهد.
- ژیمناستیک: برخورد مداوم میتواند به تروما در آرنج منجر شود. موارد معدودی که بیماری دوطرفه شناسایی شد، در ژیمناستها مشاهده شده است.
- کپیتلوم (capitellum) شایعترین قسمت آرنج است که درگیر میشود و موارد ناچیزی در تروکلیا (trochlea)، سر رادیال (radial head) یا اولکرانون (olecranon) گزارش شده است.
- OCD همچنین بهطور معمول در زانو و مچ پا یافت میشود.
تاریخچه و ارائه کلاسیک:
به دلیل درگیری کپیتلوم، OCD آرنج بهطور معمول با درد در ناحیه جانبی آرنج ظاهر میشود. در ابتدا، درد هنگام انجام حرکات خاص ورزشی رخ میدهد؛ با این حال، ممکن است به فعالیتهای روزمره نیز پیشرفت کرده یا در موارد شدیدتر به درد مداوم تبدیل شود. بیشتر بیماران به یک آسیب یا حادثه عمده اشاره نمیکنند، بلکه شروع تدریجی و پیوسته متناسب با استفاده مکرر را گزارش میدهند.
شیوع:
بهطور کلی، شیوع از ۱٪ تا ۳٪ گزارش شده است.
- سن: OCD آرنج معمولاً در بیماران ۶ تا ۲۰ ساله رخ میدهد و گروه سنی شایعتر ۱۲ تا ۱۹ سالهها هستند (حدود ۱۲ برابر بیشتر نسبت به بیماران ۶ تا ۱۱ ساله).
- جنسیت: OCD آرنج بیشتر در مردان سفیدپوست غیرهیسپانیک یافت میشود.
عوامل خطر:
- بار واروس مکرر در آرنج.
- ضربههای مداوم وزنبرداری در آرنج.
پاتوفیزیولوژی:
علت مستقیم ناشناخته است. نظریات شامل:
- "ناهماهنگی" بین کپیتلوم نرمتر جانبی و سر رادیال محکمتر، که منجر به میکروتروما در کپیتلوم از بارگذاری مکرر یا استفاده بیش از حد میشود. شلی مدیال میتواند در پرتابکنندگان بالای سر ایجاد شود و امکان افزایش نیرو در مفصل رادیوکپیتلار در حرکات واروس دیدهشده در پرتاب و بارگذاری محوری در ژیمناستیک را فراهم کند.
- کپیتلوم نابالغ که توسط شریانهای انتهایی بدون آناستوموز زیاد با متافیز تأمین میشود، منجر به ایسکمی و شکستگی استخوان سابکندرال میشود.
- با پیشرفت و بدتر شدن فرآیند، غضروف مفصلی ممکن است دچار شکاف، لایهبرداری یا حتی جدا شدن کامل شود که منجر به ایجاد اجسام آزاد داخلمفصلی میشود.